از درد تا درمان: راهنمای کامل زخم شقاق مقعد (فیشر)

شاید شما هم در سکوت با دردی تیز، برنده و گاهی طاقت‌فرسا در ناحیه مقعد مواجه شده‌اید.

دردی که هر بار اجابت مزاج را به یک کابوس تبدیل می‌کند و کیفیت زندگی‌تان را تحت تأثیر قرار داده است.

این تجربه ناخوشایند، اغلب نشانه‌ای از یک عارضه شایع اما قابل درمان به نام شقاق مقعد (فیشر) است.

بسیاری از افراد به دلیل خجالت یا ترس، از صحبت درباره آن خودداری می‌کنند و این مشکل را در تنهایی تحمل می‌کنند.

هدف این راهنمای جامع، شکستن این سکوت و ارائه اطلاعاتی شفاف، دقیق و کاربردی درباره این عارضه است.

✅ ما قدم به قدم از تعریف ” فیشر مقعد چیست ” تا بررسی دقیق علائم شقاق مقعدی، علل ایجاد آن و مهم‌تر از همه، پاسخ به این سوال کلیدی که “زخم شقاق چگونه درمان می شود؟” پیش خواهیم رفت.

با ما همراه باشید تا با درک عمیق این مشکل، بهترین مسیر را برای درمان زخم شقاق و بازگشت به آرامش و زندگی بدون درد پیدا کنید.

شقاق مقعد چیست؟ یک زخم کوچک با دردی بزرگ

برای درک بهتر روش‌های درمانی، ابتدا باید بدانیم که دقیقاً با چه مشکلی روبرو هستیم.

شقاق مقعدی یا فیشر آنال (Anal Fissure)، به زبان ساده، یک پارگی یا ترک خوردگی کوچک و خطی در پوست حساس پوشاننده کانال مقعد (آنودرم) است.

این زخم، شبیه به یک بریدگی با لبه کاغذ است، اما در یکی از حساس‌ترین نقاط بدن رخ می‌دهد.

به همین دلیل، با وجود اندازه کوچک، می‌تواند دردی بسیار شدید و آزاردهنده ایجاد کند.

شقاق حاد در مقابل شقاق مزمن: تفاوت در چیست؟

پزشکان شقاق مقعد را به دو دسته اصلی تقسیم می‌کنند که شناخت آن‌ها برای انتخاب مسیر درمانی بسیار مهم است:

شقاق حاد (Acute Fissure):

این نوع شقاق به تازگی ایجاد شده است.

ظاهری شبیه به یک پارگی سطحی و تازه دارد.

با مراقبت‌های اولیه و درمان خانگی زخم شقاق مقعدی، معمولاً طی چند هفته (کمتر از ۶ هفته) بهبود می‌یابد.

جوش خوردن زخم شقاق در این مرحله با اصلاح سبک زندگی به راحتی امکان‌ پذیر است.

شقاق مزمن (Chronic Fissure):

اگر زخم شقاق بیش از ۶ تا ۸ هفته باقی بماند و بهبود نیابد، به آن شقاق مزمن می‌گویند.

این زخم عمیق‌تر است و ممکن است لبه‌های برجسته‌ای داشته باشد.

اغلب در کنار این زخم، یک زائده گوشتی کوچک به نام “اسکین تگ” (Sentinel Pile) در لبه خارجی مقعد دیده می‌شود.

درمان زخم شقاق مزمن معمولاً پیچیده‌تر است و علاوه بر روش‌های خانگی، به مداخلات پزشکی و دارویی نیاز دارد.

علت خوب نشدن زخم شقاق اغلب به یک چرخه معیوب مربوط می‌شود که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

نگاه علمی و تخصصی طبق نقل قول از منابع معتبر

علت اصلی شقاق مقعد

شقاق مقعد یکی از مشکلات شایع ناحیه‌ی مقعد است. دلیل اصلی آن معمولاً افزایش فشار عضله‌ی اسفنکتر داخلی می‌باشد. درمان‌ها بیشتر با هدف کاهش این فشار و کمک به روند بهبودی انجام می‌شوند.
📖 منبع: Management of Anal Fissure، PMC

چرخه درد و اسپاسم در شقاق

وقتی شقاق ایجاد می‌شود، درد باعث انقباض بیشتر عضله‌ی مقعد می‌گردد. این انقباض جریان خون را کاهش می‌دهد و در نتیجه زخم به درستی ترمیم نمی‌شود. اگر این چرخه‌ی معیوب شکسته نشود، شقاق به حالت مزمن تبدیل خواهد شد.
📖 منبع: Anal Fissure Overview، PMC

چرا شقاق مزمن سخت درمان می‌شود؟

در موارد مزمن، عضله‌ی داخلی مقعد به طور مداوم در حالت انقباض و اسپاسم قرار دارد. درمان سنتی در این شرایط، جراحی برای کاهش فشار عضله و برطرف کردن اسپاسم است.
📖 منبع: Concepts in Pathogenesis and Treatment of Chronic Anal Fissure، American Journal of Gastroenterology

درمان‌های نوین شقاق

تحقیقات نشان داده‌اند که بیشتر شقاق‌ها به دلیل اسپاسم عضله‌ی داخلی و کاهش خون‌رسانی به بافت ایجاد می‌شوند. امروزه داروهای شل‌کننده‌ی عضله به عنوان روشی نوین معرفی شده‌اند که در بسیاری از بیماران می‌تواند جایگزین جراحی شود.
📖 منبع: Pathophysiology and Pharmacological Treatment of Anal Fissure، PubMed

علائم شقاق مقعدی؛ نشانه‌هایی که نباید نادیده بگیرید

📣 شناخت علائم شقاق مقعدی اولین قدم برای تشخیص و اقدام به موقع است. این علائم می‌توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند، اما شایع‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• درد شدید و تیز: این اصلی‌ترین و آزاردهنده‌ترین علامت است. درد معمولاً حین دفع مدفوع شروع می‌شود و حالتی شبیه به “عبور خرده شیشه” توصیف می‌شود. این درد می‌تواند تا چند دقیقه یا حتی چند ساعت پس از اجابت مزاج نیز ادامه یابد.
• خونریزی: مشاهده رگه‌های خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در کاسه توالت پس از دفع، یکی از علائم رایج است. خونریزی شقاق معمولاً خفیف است. (نکته مهم: هرگونه خونریزی مقعدی باید توسط پزشک بررسی شود تا علل جدی‌تر رد شوند).
• اسپاسم و انقباض عضلانی: درد ناشی از شقاق باعث انقباض غیرارادی عضله اسفنکتر داخلی مقعد می‌شود. این اسپاسم، خود باعث کاهش خون‌رسانی به محل زخم شده و روند جوش خوردن زخم شقاق را مختل می‌کند و درد را تشدید می‌نماید. این همان “چرخه معیوب” معروف شقاق است.
• خارش یا سوزش: در اطراف ناحیه مقعد ممکن است احساس خارش، سوزش یا تحریک پوستی داشته باشید.
• ترس از اجابت مزاج: به دلیل درد شدید، فرد ممکن است به صورت ناخودآگاه از رفتن به دستشویی اجتناب کند که این خود منجر به یبوست شدیدتر، سفت‌تر شدن مدفوع و تشدید مشکل می‌شود.
• مشاهده ترک یا زائده پوستی: در برخی موارد، به خصوص در شقاق مزمن، ممکن است خود فرد بتواند با نگاه کردن، ترک یا زائده گوشتی کوچک را در لبه مقعد مشاهده کند.

چرا به زخم شقاق مبتلا می‌شویم؟ ریشه‌یابی علل

درک علل و روش‌های درمان زخم شقاق به هم گره خورده‌اند.

با شناخت عوامل ایجادکننده، می‌توانیم از بروز مجدد آن جلوگیری کنیم.

📌 شایع‌ترین دلایل ایجاد فیشر مقعد عبارتند از:

1. یبوست و دفع مدفوع سفت و حجیم: این اصلی‌ترین و شایع‌ترین علت است. فشار زیاد برای دفع مدفوع خشک، باعث کشیدگی بیش از حد پوست حساس مقعد و ایجاد پارگی می‌شود.
2. اسهال مزمن: اسهال مکرر و طولانی‌مدت نیز می‌تواند باعث تحریک و آسیب به پوست این ناحیه شود.
3. زایمان طبیعی: فشار وارد شده به ناحیه پرینه و مقعد در حین زایمان، یکی از علل شایع بروز شقاق در زنان است.
4. کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال: با افزایش سن، جریان خون به این ناحیه ممکن است کاهش یابد که این امر پوست را آسیب‌پذیرتر کرده و روند بهبودی را کند می‌کند.
5. سفت بودن بیش از حد عضلات اسفنکتر مقعد: برخی افراد به صورت ژنتیکی یا به دلیل استرس، عضلات اسفنکتر سفت‌تری دارند که آن‌ها را مستعد ابتلا به شقاق می‌کند.
6. بیماری‌های زمینه‌ای: بیماری‌هایی مانند بیماری کرون (نوعی بیماری التهابی روده)، عفونت‌ها (مانند سل یا سیفلیس) و سرطان‌های مقعد در موارد نادر می‌توانند باعث ایجاد شقاق شوند. به همین دلیل است که در موارد مقاوم به درمان، بررسی‌های بیشتر توسط پزشک ضروری است

زخم شقاق چگونه درمان می شود؟ راهنمای جامع از خانه تا کلینیک

خبر خوب این است که بیش از ۹۰٪ موارد شقاق حاد با روش‌های ساده و غیرتهاجمی درمان می‌شوند.

زخم شقاق و درمان آن نیازمند صبر و پیوستگی در اجرای راهکارهاست.

بیایید به تفصیل این روش‌ها را بررسی کنیم.

الف) سنگ بنای درمان: درمان خانگی زخم شقاق مقعدی و اصلاح سبک زندگی

این روش‌ها خط اول درمان هستند و حتی در کنار درمان‌های پزشکی نیز باید رعایت شوند.

پاسخ به سوال “زخم شقاق چطور خوب میشه؟” با اجرای دقیق همین موارد است.

افزایش مصرف فیبر: فیبر با جذب آب، مدفوع را نرم و حجیم کرده و دفع آن را آسان‌تر می‌کند. هدف، مصرف روزانه ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر است.

منابع عالی فیبر: میوه‌ها (سیب با پوست، گلابی، آلو، انواع توت)، سبزیجات (کلم بروکلی، هویج، اسفناج)، حبوبات (عدس، نخود، لوبیا)، غلات کامل (جو دوسر، نان سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای) و دانه‌ها (تخم کتان، دانه چیا).

نوشیدن آب فراوان: فیبر برای عملکرد صحیح به آب نیاز دارد. روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید. این کار از خشک و سفت شدن مدفوع جلوگیری می‌کند.

حمام سیتز (نشستن در آب گرم): این یکی از مؤثرترین روش‌ها برای کاهش درد و تسریع بهبودی است.

روش انجام: یک لگن را با آب گرم (نه داغ) پر کنید و روزی ۲ تا ۳ بار، هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، به خصوص بعد از اجابت مزاج، در آن بنشینید.

فواید: آب گرم باعث شل شدن عضلات منقبض شده اسفنکتر، افزایش جریان خون به محل زخم و تسکین درد می‌شود.

اجتناب از زور زدن و به تعویق انداختن دفع: به محض احساس نیاز به دفع، به دستشویی بروید. نگه داشتن مدفوع آن را خشک‌تر و دفعش را سخت‌تر می‌کند. هنگام دفع، از زور زدن بیش از حد خودداری کنید.

رعایت بهداشت ملایم: پس از هر بار دفع، ناحیه را با آب ولرم و بدون استفاده از صابون‌های عطری و خشن، به آرامی شستشو دهید. سپس با یک حوله نرم و به صورت ضربه‌ای (بدون کشیدن) خشک کنید.

ب) درمان‌های دارویی: برای زخم شقاق چه پمادی خوبه؟

اگر روش‌های خانگی پس از چند هفته نتیجه ندادند یا شقاق از نوع مزمن بود، پزشک ممکن است داروهای موضعی (پماد) را تجویز کند.

بهترین پماد برای زخم شقاق بسته به شرایط شما توسط پزشک تعیین می‌شود.

پماد نیتروگلیسرین (Rectiv): این پماد با گشاد کردن عروق خونی و شل کردن عضله اسفنکتر، جریان خون به زخم را افزایش داده و به بهبودی کمک می‌کند. سردرد یکی از عوارض جانبی شایع آن است.

پمادهای مسدودکننده کانال کلسیم (مانند دیلتیازم یا نیفدیپین): این داروها نیز عملکردی مشابه نیتروگلیسرین دارند و با شل کردن عضلات اسفنکتر، به کاهش درد و تسریع بهبودی کمک می‌کنند. معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به نیتروگلیسرین دارند.

پمادهای بی‌حس‌کننده (مانند لیدوکائین): این پمادها درد را به طور موقت تسکین می‌دهند و می‌توانند قبل از اجابت مزاج استفاده شوند تا این فرآیند قابل تحمل‌تر شود. اما توجه داشته باشید که این پمادها علت اصلی را درمان نمی‌کنند و فقط علامت را کنترل می‌کنند.

برای بررسی دقیق درمان زخم شقاق، امکان مشاوره آنلاین با متخصص‌ های زخم رو براتون آماده کردیم. از اینجا وارد بشید و برای مشاوره دقیق تر اطلاعات را ارسال کنید.

ج) درمان زخم شقاق با عسل: یک راهکار سنتی

بسیاری در مورد درمان زخم شقاق با عسل سوال می‌کنند.

عسل به دلیل خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی طبیعی خود شناخته شده است.

برخی مطالعات کوچک نشان داده‌اند که استفاده موضعی از عسل طبی (نه عسل معمولی) می‌تواند به بهبودی زخم‌ها از جمله شقاق کمک کند.

با این حال، این روش یک درمان استاندارد پزشکی محسوب نمی‌شود.

قبل از استفاده از هرگونه درمان جایگزین، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

راهکارهای طب سنتی برای بهبود زخم شقاق

1. روغن‌های گیاهی ترمیم‌ کننده

• روغن کنجد گرم: خاصیت ضدالتهابی و نرم‌کنندگی داره. ماساژ خیلی ملایم اطراف ناحیه با روغن ولرم می‌تونه به کاهش خشکی و درد کمک کنه.
• روغن زیتون خالص: هم به نرم شدن مدفوع کمک می‌کنه (اگر خوراکی مصرف بشه) و هم در صورت استفاده موضعی، ناحیه زخم رو مرطوب نگه می‌داره.
• روغن گل سرخ: در طب سنتی ایرانی همیشه برای زخم‌های حساس توصیه می‌شده، چون هم آرام‌ بخش درد هست و هم ترمیم پوست رو تسریع می‌کنه.

2. حمام نشسته با گیاهان دارویی

• بابونه: دمنوش غلیظ بابونه رو خنک کن و داخل لگن بریز. نشستن در این محلول ولرم، التهاب رو کم می‌کنه.
• سدر یا خطمی: در کتب طب سنتی از این گیاهان برای نرم کردن بافت‌ها و کاهش سوزش یاد شده.
• ترکیب این گیاهان با آب ولرم، هم یک آرام‌ بخش طبیعی هست و هم گردش خون موضعی رو بهتر می‌کنه.

3. تغذیه به سبک طب سنتی

• انجیر خیس‌کرده در آب یا شیر: یکی از معروف‌ترین نسخه‌های سنتی برای نرم کردن مدفوع.
• بادام شیرین ساییده‌ شده: همراه با عسل طبیعی، هم انرژی‌ بخش هست و هم از یبوست جلوگیری می‌کنه.
• آب جوشانده آلو و آلو بخارا: ملین طبیعی که از فشار هنگام دفع جلوگیری می‌کنه.

4. عسل طبیعی

• در طب سنتی، عسل “مرهم زخم” نامیده می‌شه. استفاده خوراکی‌اش سیستم ایمنی رو تقویت می‌کنه.
• مالیدن یک لایه نازک عسل طبیعی روی اطراف شقاق (نه داخل کانال مقعد) می‌تونه خاصیت ضدباکتری و ترمیم‌ کنندگی داشته باشه.

5. سبک زندگی درمان‌ محور

• پرهیز از نشستن طولانی: در منابع کهن هم تأکید شده که ایستادن و راه رفتن ملایم به جریان خون کمک می‌کنه.
• ورزش‌های سبک مثل پیاده‌ روی بعد از غذا، باعث جلوگیری از یبوست می‌شه.
• کم کردن غذاهای خیلی تند و خشک که در متون سنتی هم “مولد خشکی و حرارت” دانسته شدن.

🔑 نکته طلایی: طب سنتی بیشتر روی تعدیل مزاج و پیشگیری از یبوست تمرکز داره. یعنی اگر یبوست برطرف بشه، نصف راه درمان شقاق طی می‌شه.

روتین سنتی روزانه برای بهبود شقاق

🌅 صبح‌ها

1. ناشتا:
   • ۲ تا ۳ عدد انجیر خشک رو از شب قبل در آب یا شیر خیس کن و صبح بخور.
   • یک قاشق غذاخوری روغن زیتون خالص هم بعدش بخور تا مدفوع نرم بشه.
2. بعد از صبحانه:
   • یک پیاده‌روی کوتاه ۱۵ دقیقه‌ای برای بهبود حرکات روده.

🕛 ظهر

1. غذای سبک و نرم مثل سوپ سبزیجات یا آش جو.
2. پرهیز از فلفل، سرخ‌کردنی و غذاهای خشک (مثل نان و برنج خشک بدون خورش).

🌆 عصر

1. حمام نشسته با بابونه یا خطمی:
   • دمنوش غلیظ درست کن، ولرم کن و ۱۵ دقیقه در لگن بشین.
   • این کار التهاب و درد رو کاهش می‌ده و به ترمیم کمک می‌کنه.
2. بعد از خشک‌کردن ملایم:
   • یک لایه خیلی نازک روغن گل سرخ یا روغن کنجد ولرم اطراف شقاق بمال.

🌙 شب

1. یک لیوان دم‌کرده آلو بخارا یا برگ سنا بسیار رقیق (هفته‌ای ۲ بار، نه هر شب) برای رفع یبوست.
2. قبل از خواب:
   • یک قاشق عسل طبیعی بخور.
   • اگر درد زیاد داری، یک لایه خیلی نازک عسل هم روی اطراف زخم بزن (نه داخل مقعد).

💡 نکات تکمیلی

• همیشه روزانه حداقل ۶ تا ۸ لیوان آب بخور.
• از نشستن طولانی پرهیز کن، اگر کارت پشت میز هست، هر یک ساعت ۵ دقیقه بلند شو.
• میوه‌های ملین مثل کیوی، انگور، گلابی و سبزیجات تازه رو در رژیم بذار.

د) روش‌های پزشکی پیشرفته برای شقاق مقاوم به درمان

علت خوب نشدن زخم شقاق در برخی افراد، انقباض بیش از حد عضله اسفنکتر است.

در این موارد، روش‌های زیر ممکن است توصیه شوند:

• تزریق بوتاکس (سم بوتولینوم): تزریق مقدار بسیار کمی بوتاکس به عضله اسفنکتر داخلی باعث فلج موقت و شل شدن آن می‌شود. این کار اسپاسم را متوقف کرده و به زخم فرصت می‌دهد تا در طی ۲ تا ۳ ماه آینده ترمیم شود. این روش یک گزینه کم‌تهاجمی و مؤثر است.
• جراحی (اسفنکتروتومی داخلی جانبی – LIS): این روش به عنوان “استاندارد طلایی” برای درمان شقاق مزمن مقاوم به درمان شناخته می‌شود. در این جراحی سرپایی، جراح برش بسیار کوچکی در بخشی از عضله اسفنکتر داخلی ایجاد می‌کند. این کار به طور دائمی فشار و انقباض این عضله را کاهش می‌دهد و به زخم اجازه می‌دهد به سرعت بهبود یابد. موفقیت این روش بسیار بالا (بیش از ۹۵٪) است، اما در موارد نادری ممکن است با عارضه بی‌اختیاری خفیف گاز یا مدفوع همراه باشد.

باورهای غلط درباره زخم شقاق

1. «شقاق خودش خوب میشه، نیاز به درمان نداره»

❌ اشتباهه.
در مراحل اولیه ممکنه بهبود پیدا کنه، ولی اگر درمان مناسب انجام نشه، مزمن میشه و حتی ممکنه نیاز به جراحی پیدا کنه.

2. «فقط افراد مسن یا یبوست‌دار دچار شقاق میشن»

❌ اشتباه.
شقاق ممکنه برای هر کسی اتفاق بیفته — حتی جوانان و زنان بعد از زایمان — به‌ویژه اگر رژیم غذایی کم‌فیبر یا دفع سخت داشته باشن.

3. «استفاده از پمادهای خانگی یا گیاهی همیشه کافیه»

❌ نادرست.
برخی پمادهای خانگی ممکنه فقط درد رو کاهش بدن ولی ترمیم زخم رو مختل کنن یا باعث عفونت بشن. درمان باید با نظر پزشک و مواد تأییدشده انجام بشه (مثل پمادهای نیتروگلیسیرین، لیدوکائین یا ژل‌های ترمیم‌کننده زخم).

4. «شقاق همون بواسیر (هموروئید)ه»

❌ اشتباه.
شقاق، پارگی یا زخم در دیواره مقعده، در حالی‌که بواسیر ورم و تورم رگ‌های ناحیه مقعده. درمان و علائمشون فرق داره.

5. «باید محل زخم خشک نگه داشته بشه»

❌ برعکس.
زخم خشک دیرتر خوب میشه. محیط زخم شقاق باید مرطوب و تمیز باشه تا ترمیم بهتر انجام بشه.

6. «فقط با عمل جراحی خوب میشه»

❌ خیر.
در مراحل اولیه، با درمان دارویی، تغییر رژیم غذایی، نرم‌کننده مدفوع و ژل‌های ترمیمی می‌تونه بدون جراحی درمان بشه.

7. «نمی‌تونم هیچ فعالیتی داشته باشم»

❌ غلط.
استراحت بیش از حد باعث یبوست میشه. فعالیت سبک مثل پیاده‌روی به بهبود حرکات روده و جریان خون ناحیه کمک می‌کنه.

8. «درد زیاد یعنی سرطان یا بیماری خطرناک»

❌ نه لزوماً.
شقاق خودش می‌تونه درد شدیدی ایجاد کنه چون عصب‌های زیادی در اون ناحیه وجود داره. اما اگر درد مداوم یا خون‌ریزی غیرعادی باشه، بررسی پزشکی ضروریه.

جدول‌های کاربردی برای مدیریت و درمان زخم شقاق

برنامه عملی روزانه برای بهبود شقاق حاد

مقایسه سریع روش‌های درمانی شقاق

درمان زخم کهنه شقاق مقعد

زخم کهنه شقاق، به دلیل طولانی‌ شدن التهاب و ایجاد فیبروز در لبه‌های ترک مقعد، به درمان‌های ساده پاسخ نمی‌دهد و نیازمند رویکردهای تخصصی‌تر است.

طبق مطالعات منتشر شده در World Journal of Gastroenterology (2021)، ترکیبی از روش‌های دارویی و جراحی بهترین نتایج را برای بیماران فراهم می‌کند.

۱. داروهای تخصصی موضعی:
پمادهای حاوی نیترات یا کلسیم بلاکرها (مانند نیفدیپین و دیلتیازم موضعی) با کاهش اسپاسم اسفنکتر داخلی و افزایش خون‌رسانی، امکان ترمیم زخم مزمن را فراهم می‌کنند.

استفاده منظم ۶ تا ۸ هفته‌ای از این داروها، در بسیاری از بیماران مؤثر گزارش شده است.

۲. تزریق بوتاکس:
برای بیمارانی که به دارو پاسخ نمی‌دهند، تزریق بوتولینیوم توکسین در اسفنکتر یکی از درمان‌های نوین است.

این روش با شل کردن عضلات و کاهش درد، زمینه‌ی ترمیم زخم را طی چند ماه ایجاد می‌کند.

۳. جراحی تخصصی (LIS):
اگر زخم کهنه شقاق همچنان پایدار بماند، اسفنکتروتومی داخلی جانبی روش استاندارد و قطعی درمان است.

در این عمل، بخشی از فیبرهای عضله اسفنکتر بریده می‌شود تا فشار کاهش یابد. مطالعات نشان داده‌اند که میزان موفقیت این روش بالای ۹۰٪ است و احتمال عود بسیار پایین است.

۴. درمان‌های کمکی:
به‌کارگیری پانسمان‌های نوین ترمیم زخم، ژل‌های عسل پزشکی و رعایت رژیم غذایی پر فیبر، می‌تواند روند بهبود را تسریع و از آسیب‌های ثانویه جلوگیری کند.

در نتیجه، زخم کهنه شقاق معمولاً بدون مداخله تخصصی درمان کامل نمی‌شود و مراجعه به پزشک متخصص کولورکتال برای انتخاب روش مناسب، ضروری است.

سوالات متداول درباره زخم شقاق

نتیجه‌گیری: به صدای بدن خود گوش دهید و اقدام کنید

شقاق مقعد (فیشر)، با وجود دردناک بودن، در اکثر موارد یک بیماری قابل مدیریت و درمان است.

کلید اصلی موفقیت در درمان زخم شقاق، شکستن “چرخه معیوب درد-اسپاسم-کاهش خون‌رسانی” است.

این کار از طریق نرم نگه داشتن مدفوع، کاهش فشار و اسپاسم عضلانی و افزایش جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده امکان‌پذیر می‌شود.

به یاد داشته باشید که نباید این درد را در سکوت تحمل کنید.

راهکارهای خانگی اولین و مهم‌ترین قدم هستند، اما اگر بهبودی حاصل نشد، از مراجعه به پزشک خجالت نکشید.

متخصصان می‌توانند با تشخیص دقیق نوع شقاق (حاد یا مزمن)، بهترین پماد برای زخم شقاق یا سایر روش‌های درمانی مؤثر را برای شما تجویز کنند تا هرچه سریع‌تر به زندگی عادی و بدون درد بازگردید.

سلامتی شما ارزشمند است؛ برای حفظ آن فعالانه قدم بردارید.